[Chris Potter: Generations]
Chris Potter © Dave Stapleton
Chris Potter saxofoon
Craig Taborn piano
Scott Colley contrabas
Eric Harland drum
Benjamin Haemhouts dirigent
Chris Potter is een fenomeen op de sax. Of hij nu solo hoekige melodielijnen uit zijn mouw schudt of zachte harmonieën opzoekt met zijn ensembles, het is altijd een indrukwekkende vertolking. Op vraag van het toonaangevende San Francisco Jazz Festival – waar Potter sinds vorig jaar artistiek directeur in residentie is – schreef hij een nieuw werk Generations. ‘Een meditatie over de banden tussen mensen door de tijd heen, en over de relaties tussen gebeurtenissen in het verleden, het heden en de toekomst.’ Zo beschrijft de saxofonist zijn creatie.
Hij zoekt naar de grens tussen notatie en improvisatie. Hoe kan je in een partituur toch die o zo typische vrijheid behouden? Het antwoord is een caleidoscopisch eindresultaat. Voor Generations gebruikt hij improvisatieschetsen als bronmateriaal dat hij verder orkestreert. Hij integreert het orkest en de jazzgroep op een vloeiende manier zodat ‘verschillende solisten en subgroepen op verschillende momenten de leiding nemen.’ En hij maakt de noten niet overdreven dwingend, ook in de partituur blijft zo ruimte voor het moment.
We zijn maar wat trots dat we hieraan kunnen meewerken. Want na de Amerikaanse wereldpremière trekt Potter met Generations door Europa. Op initiatief van Bozar houdt hij halt in Bozar te Brussel, Gent en Rotterdam, en daarvoor doet hij beroep op ons orkest. Wij vinden het natuurlijk een hele eer om met deze levende legende het podium te mogen delen. Hoe dan ook wordt het een intrigerend project waarmee we de grenzen van onze comfortzone opzoeken en de veelzijdigheid van onze artiesten over de landsgrenzen kunnen tonen.
terug naar overzicht